Ik kan soms van 0 naar 100 vliegen in mijn emotie. Voor ik het weet ben ik enorm boos, verdrietig, gekwetst of angstig. Vaak heb ik dan geen idee hoe dit komt. Op deze momenten helpt het me dan om te kijken naar mijn behoeften. Deze kernbehoeften heb ik geleerd in de schematherapie.
– In de schematherapie onderzoeken we dan ook ons verleden. Welke situaties hebben voor jouw patronen en kwetsbare gevoelens gezorgd? Dat ga ik nu natuurlijk niet behandelen. Dat is wat je het beste zelf kan doen, want het is voor iedereen persoonlijk. –
Ik wil nu vooral ingaan op de kernbehoeften. Als ik geen idee heb waarom ik me zo voel, dan kijk ik naar de kernbehoeften. Dit is handig in het communiceren naar anderen en jezelf. Je innerlijke kind heeft deze behoeften nodig. Net zoals ik in mijn vorige blog keek naar de behoefte van het boze kind uit mijn klas, zodat hij zich weer veilig voelde. Lees dat nog maar eens als je mijn kind-emotie vergelijking niet begrijpt 😉
1. Erkenning, veiligheid, je geliefd voelen
Voor mij persoonlijk is deze kernbehoefte opgebouwd in drie stappen.
Stap 1: Ik ben geliefd door de Vader, hoe ik me ook voel
Voor mij is dit de aller allergrootste ontdekking geweest. Dat het antwoord van de Vader op alles is: “Jij bent mijn geliefde dochter. Ik zie jou en hoor jou. Je mag bij mij komen met alles wat je ervaart.” (Voor meer lees mijn blog deel 3)
Stap 2: Ik erken mijn eigen emoties (je mag dit voelen)
Omarm je emoties zoals ze zijn. Daarmee omarm je jezelf zoals je bent. Ik ervaar dat alles hierdoor veel minder ingewikkeld wordt. Je geeft de ruimte. Net zoals ik dit deed bij het jongetje in mijn vorige blog. Ik koos ervoor om erkenning te geven aan zijn emotie. Door te kiezen om hem tegemoet te komen in een van zijn behoeften, nam de spanning af.
Stap 3: Ik krijg erkenning, veiligheid en liefde van mijn omgeving
Ik ben gezegend met een man en familie die van mij houden zoals ik ben. Ik mag mezelf zijn, hoe ik me ook voel en wat ik ook denk. Ze zien wat ik voel en benoemen dit ook. Daarom voel ik me veilig.
Wat als ze je niet die erkenning kunnen geven?
Ze zijn natuurlijk ook niet perfect, dus ook zij kunnen over jouw emoties en ervaringen heen walsen.
Dit benoem ik dan natuurlijk wel, maar soms mag je het ook loslaten en terug gaan naar de bovenste twee stappen:
- “Vader, ik weet dat U mij wel begrijpt en lief heeft, ondanks alles.” Dan voel ik me weer een stuk veiliger.
- “Suzanne, je bent oké zoals je je voelt. Je mag dit voelen!”
Zo is je erkenning niet meer afhankelijk van de mensen om je heen en hoeven zij ook niet meer perfect te zijn.
2. Verbinding
Waarom is dit zo ontzettend belangrijk voor ons?
De verbinding met anderen ervaren is een van de belangrijkste kernbehoeften, omdat het in ons DNA zit. Brené Brown zegt in haar boek “De moed van imperfectie” dat de bedrading in onze hersenen is afgestemd op verbondenheid. Elke dagelijkse ontmoeting doet iets in onze hersenen en wekt emoties op. Het is ook een overlevingsinstinct. Het zit heel diep in ons wezen.
Maar hoe ervaar je nou die echte verbondenheid?
En dan niet een schijnversie van jou, maar de echte jou. Met je kwetsbaarheid, je zwakke en sterke kanten. Dus durf ook imperfect te zijn.
TIP: Lees het boek ‘De moed van imperfectie’ van Brené Brown.
Mijn ervaring
Bij mij zat onder de oppervlakte een angst voor afwijzing.
In mijn tienerjaren was ik heel erg mezelf: onbevangen, direct en spontaan. Toen dit op een gegeven moment door anderen werd afgekapt, werd ik aangevallen op mijn kwetsbaarste kant. Omdat ik mezelf was, wezen ze mij af. Zo voelde dit tenminste voor mij.
Nu dit ‘Trauma’ hersteld is, durf ik mezelf weer te laten zien. En je wilt niet weten hoeveel liefde ik hiermee ontvang! =D
3. Zelfvertrouwen
Het afgelopen jaar zijn mijn diepste gedachten naar de oppervlakte gekomen. Een van de meest duidelijke was: “Ik kan het niet.”
Dat is echt de grootste onzin! Natuurlijk kan ik het wel. Niet in een keer maar uiteindelijk wel!
“Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.”
Pippi Langkous
Opdracht: Vergroot je zelfvertrouwen!
Probeer jezelf ervan bewust te maken hoe vaak je de zin “Ik kan dat niet” zegt. Voeg het woordje ‘NOG’ eens toe.
En ga er eens vanuit dat je het wel kan!;)
4. Zelfexpressie en ontplooiing
Expressie
Ieder mens heeft de behoefte om zichzelf te ontwikkelen en te uiten. Voor mij betekende dit het afgelopen jaar vooral het ontwikkelen van creativiteit. Ik verlangde enorm naar schilderen, dansen en zingen. Het was zo heerlijk om mijn soms donkere emoties op papier te zetten. Wat is jouw manier van uiten?
Maar het is toch ook heerlijk als je ongeremd je emoties mag uiten? Niet opkroppen, maar schreeuwen, huilen en boos zijn. Kan jij dit? Of ben je bang voor afwijzing?
Ontplooiing
Na een jaar thuis te zitten voel ik ook dat ik verder wil. Er is telkens zo’n punt in mijn burn-out herstel dat ik me enorm verveel. Dan weet ik: “Oké, ik mag weer een stap verder!” Ik heb nog steeds uitdaging nodig. Het is zo fijn om weer het gevoel te hebben dat je iets toevoegt aan de maatschappij.
5. Autonomie
In dit filmpje zie je heel duidelijk dat de persoon boven zelf weer gaat zorgen voor de emotie (het kind dus). Voor mij persoonlijk houdt dit in dat ik zelf de regie weer pak over mijn patronen.
“Ik heb nu de regie. Die kritische stemmen bonjour ik mooi de deur uit.”
Suzanneblog
Ik ben niet meer een slaaf, maar ik ben de koningin. Ik heb de regie. Omstandigheden, zorgen en emoties overheersen mij niet meer. Samen met de Vader zorg ik voor mijn emoties. En die kritische stemmen die bonjour ik mooi de deur uit. Die kwetsen mijn kind en haar kernbehoeften alleen maar.
Lees in de onderstaande blogs meer over welke patronen mijn leven beheersten:
- Neem afscheid van deze 10 ongezonde patronen
- Welkom in de zoektocht naar mijn identiteit
- Burn-out is leren leven zonder masker
- Tot mijn nek in de schulden
6. Realistische grenzen
Jaaaa, dit is natuurlijk een hele duidelijke kernbehoefte. Vooral als je herstellende bent van een burn-out. Grenzen stellen is een hoofdthema geweest voor mij dit jaar. Aangezien ik acht jaar lang hier over heen ben gegaan, was ik deze volledig kwijt. Deze tips hielpen mij hierbij:
- Go with the flow. Boos zijn op je lichaam, omdat het moe is mag natuurlijk. Maar blijf er niet in hangen. Dat verergert het alleen maar. Zeg die afspraak af als het nodig is. Leef met de dag. Denk vooral in: “Wat heeft mijn lichaam nu nodig?” en “Hoe kan ik mezelf nu even verwennen?”
Lees hier meer: 7 tips om voor jezelf te zorgen tijdens een terugval. - Ben je het echt verplicht? Je bent zelf degene die al die verplichtingen op je legt die helemaal niet hoeven. Iedereen begrijpt je echt wel als je niet kan, omdat je moe bent. En als ze je niet begrijpen, zijn ze meestal te streng voor zichzelf. Hoe belangrijk is die activiteit nu echt op een schaal van 1 tot 10?
- Dankzij mindfulness kan ik nu een check in van maximaal 1 minuut doen. In de mindfulness termen: een bodyscan. Zo check ik op meerdere momenten in en ervaar ik wat mijn lichaam zegt. Ook tijdens gesprekken kan ik dit doen. Zo kan ik het snel vertellen, als een opmerking verkeerd valt bijvoorbeeld.
- Vertrouw je eigen hart: Die kritische stem zit je waarschijnlijk de hele tijd te zeggen dat je egoïstisch bent, geen verantwoording kan nemen en dat je intenties slecht zijn. Dat is dus echt niet zo! Onze Vader heeft ons niet voor niets een nieuw hart gegeven! Vertrouw erop dat jij de goede keuzes maakt en vooral dat je de goede intenties hebt!
7. Ontspanning, spel, genieten en rust
Geniet maar niet met mate! Als je aan het begin van je burn-out volledig onder de stress zit, kan je nauwelijks genieten. Dat is ontzettend naar. Maar hou vol! Het komt goed! Er komt een tijd dat je weer kan genieten!
Verder is rust krijgen in deze maatschappij steeds moeilijker. Ik weet niet wat de oorzaak is van jouw onrust? Zal ik delen wat mij de meeste rust en vrede geeft? Lees hieronder mijn instagram post.
Voor de rest spreekt deze laatste kernbehoefte wel voor zich. Waar geniet jij van? Wat is de verhouding in jouw leven van genieten, ontspannen tot zwoegen?
Dit was best een praktische blog met veel tips. Ik hoop dat het jullie zo het wiel niet nog een keer hoeven uit te vinden. Als jullie vragen hebben, laat het me weten!
Liefs Suus!
